پژمردگی آوندی گیاهان
از آنجا که گیاهان زراعی و زینتی تنوع بسیاری دارند لذا در معرض طیف وسیعی از بیمارگرهای گیاهی از جمله بیمارگرهای قارچی قرار دارند. از جمله این بیمارگرهای قارچی می توان به گونه های Fusarium sp به عنوان عامل پژمردگی فوزاریومی، زردی اندام های هوایی، پوسیدگی ریشه، طوقه و شانکر ساقه اشاره کرد.
علائم بیماری
بوتههای مبتلا به پژمردگی فوزاریومی به صورت تک تک در سطح مزرعه ظاهر میشود و در اثر بیماری برگها به رنگ زرد متمایل به قهوه ای درمی آیند و به تدریج از قاعده بوته شروع به ریزش میکنند. عامل بیماری به بافت های آوندی و ریشه حمله کرده و انتقال آب را مختل میکند. در گیاهان مسن اولین علائم بیماری به طور معمول برگهای تحتانی و در زمان شروع گلدهی ظاهر میشوند و بخشهای مجزایی از برگ که معمولاً از حاشیهها آغاز میشود، پژمرده شده و سپس به رنگ قهوه ای یا زرد درمی آیند، سرانجام تمام برگ پژمرده میشود و علائم بیماری روی برگهای دیگر ظاهر میشود.
عامل بیماری
فوزاریوم یک قارچ ناقص است و تولید ماکرو کنیدی و میکروکنیدی می کند و نیز اسپورهای مقاومی به نام کلامیدوسپور تولید می نماید. بقایای قارچ به صورت کلامیدوسپور است که پس از جوانه زدن و ورود به ریشه وارد آوندها شده و تولید میکروکنیدیوم می کند. وقتی که آوندها کاملاً نابود شدند قارچ از آوند وارد بافت های دیگر شده در آنها کلامیدوسپور تولید می کنندکه این کلامیدوسپورها همراه با بافت مرده گیاه وارد خاک میشوند.
کنترل
1) ضدعفونی خاک و بذر و ریشه گیاهان قبل از کاشت با قارچ کش ایپرودیون + کاربندازیم (رورال تی اس)، تیابندازول (تکتو)، بنلیت (بنومیل)، توپسین تیرام (هومای) و تیوفنات متیل (توپسین ام)
2) رعایت تناوب در مزرعه و گلخانه ها
3) استفاده از کودهای ازته وپتاسه
4) استفاده از ارقام مقاوم
5) کنترل نماتد خصوصاً درخاک های سبک زیرا نماتد مقاومت گیاه را می شکند.